2019 - bence

HATAY Yağmur eşliğinde başlayan Hatay gezisi ardından kalan damak tadı tabii ki… Yemek yemeyi seviyorsanız hem ucuz hem d...

HATAY

Yağmur eşliğinde başlayan Hatay gezisi ardından kalan damak tadı tabii ki… Yemek yemeyi seviyorsanız hem ucuz hem doğal yemeklerin şehri BENCE Hatay.

Tatlı seviyorsanız şanslısınız, sokak aralarından, seyyar arabalardan, geniş caddelere her yerde bulabileceğiniz, kirece yatırılmış kabak tatlısı, halka tatlı, kömbe ve efsane künefe. Haytalı tatlısı var Antakya’da, gülsuyu ve su muhallebisini sevenlere hitap ediyor, dondurma eşliğinde sunuluyor, çok hafif. Şehirden ayrılırken kömbe almanızı tavsiye ederim, uzun süre tazeliğini koruyor. Çarşı içindeki fırın hem fiyatı uygun hem de çok taze. Sevdiklerinizle harika bir lezzet eşliğinde Hatay anılarınızı paylaşabilirsiniz.

Burada yoğurt çok kullanılıyor. Tuzlu yoğurt, doğal olarak peynir, peynir türevleri ve yöreye ait minik yeşil zeytinler kahvaltı sofralarının vazgeçilmezi.

Yöresel kahvaltı etmelisiniz mutlaka, şehir çevresindeki köylerde bunu yapabilirsiniz, muhteşem yeşillik içinde muhteşem lezzetler ve çok uygun fiyata.

Antakya da kasaplar restaurant olarak kullanılıyor, gözünüzün önünde yapıp, sunuyorlar kebap çeşitlerini, burada en çok tercih kağıt kebabı, tepsi kebabı. Oruk, humus araya sığdırabildiğimiz yöre yemekleri.

İpek dokumacılığı yaygın Antakya’da. Eşarplar, fularlar, mendiller çeşit çeşit desenler arasında seçim yapmak oldukça güç.

Gezi öncesi yaptığımız kısa bir araştırmadan sonra listemizdeki hemen her yeri gezdik. Antakya evleri, Uzun çarşı, tarihi kiliseler, camiler, türbeler, Musa Ağacı, Titus Tüneli, Beşikli Mağara, Çevlik Plajı, Harbiye Şelalesi ve tabii muhteşem Mozaik Müzesi.

Planımızda olmayan Belen ve Isparta ziyaretini de sığdırdık gezimize. Belen de yediğimiz harika yemeğe ve yıllar önce acı hikayelerle dolu Soğuk Oluk yaylasının muhteşem manzarasına bayıldık.

Dönerken hala tadamadığım, aklımda kalan öyle çok yiyecek çeşidi vardı ki, bir daha gitmek kısmet olursa yemek listem şimdiden hazır J

DEPREM Dünyadaki haksızlıklara, yaşamımızdaki olumsuzluklara sayıp sövdüğüm zamanlarda gelen 5.7 lik sarsıntı beni de epeyce ...

DEPREM

Dünyadaki haksızlıklara, yaşamımızdaki olumsuzluklara sayıp sövdüğüm zamanlarda gelen 5.7 lik sarsıntı beni de epeyce sarstı… Unuttuğumu sandığım korkularım, endişelerim geri geldi.

Deprem olmuştu İstanbul’da, 9. katta şiddetli sallantının fiziksel etkisi geçti ama ruhumda o duygu yerleşiverdi.

Deprem sonrası, aslında yaşamımı ne kadar sevdiğimi, beni buraya bağlayacak ne çok şey olduğunu anladım. Sağlıklı ve özgürce sokaklarda yürüyebilmek, güvenle ve sevgiyle evin kapısını açabilmek, yatarken huzurla yastığa kafanı koyabilmek, sevdiklerinin sesini istediğinde duyabilmek daha da kıymetlendi hatta önüne geçebilecek daha fazla mutluluk kalmadı benim için…

Çok ilginçtir ki telefonumu bozduğumun 8.gününde deprem oldu. Kendi hatamdan dolayı kocaman bir rehber, 2000 küsur resim, whatsup grupları, mesajlarım bitti, gitti, tamamen silindi. Bir devir kapanmıştı yine benim için, çok üzülmüştüm, kendime küsmüştüm, hemen yeni bir telefon almadım. Eski bir tuşlu telefon buldum evde, aç-kapa, alarm kur o kadar…

Sosyal medyadan, internetten uzak bir hayat. Eskiye dönüştü benim için, depremin de bu döneme denk gelmesi, üstelik 5 ay önce taşındığım, 99 depremini yaşadığım eski semtimde tüm bunları yaşamam tesadüf müydü, evren bana sinyal mi veriyordu - bilemedim?

Sosyal medyayı fazla kullandığımı söyleyenler, eleştirenler olmuştur geçmişte… Hep dediğim gibi o benim albümümdü, kendim içindi tüm o paylaştığım resimler, anılar. Ne kadar haklıymışım, şimdi bana yalnızca onlar kaldı, iyi ki paylaşmışım, iyi ki saklanmışlar kutularında, şimdi istediğimde onlara ulaşabileceğim. Gidenlere üzülmek yerine, kalanlarla teselli bulacağım.

Olacak tabii depremler, hem doğada, hem hayatımızda. Umarım küçük küçük olurlar, fazla sarsmazlar, kalıcı hasar bırakmazlar…

KINA GECESİ ♥ “Osmanlı'da kına gecesi geleneği Eskiden düğün eğlenceleri, pazartesi günü çeyizin damat evine gönderilmes...

KINA GECESİ ♥

“Osmanlı'da kına gecesi geleneği

Eskiden düğün eğlenceleri, pazartesi günü çeyizin damat evine gönderilmesiyle başlardı. Çeyiz alayının önünde ise kumaşlar, meyve ve ağaçlarla hazırlanmış çeşitli süsler bulunurdu. Salı günü gelin hamamı yapılır; ardından çarşamba gecesi kız evinde bir kına gecesi düzenlenirdi. Kına gecesinde gelin, genç kızlar ve yengeler bindallı ismi verilen kadife elbiselerden giyerlerdi ve gelinin yüzüne pullu ve kırmızı bir duvak örtülürdü. Kına tepsisi, üzerine dikilen iki mum ile birlikte damadın akrabaları tarafından kız evine getirilirdi. Misafirler geldikten sonra kayınvalide, getirdiği ipek kumaşı kendi önüne serdirirdi. Gelin ve arkadaşları, ellerine birer yanan mum alır ve dolaşarak davetlileri ziyaret ederdi. Gelin, kayınvalidenin serdiği ipek yolluk üzerinden geçerek elini öpmeye gelirdi. Misafirlere kuru yemiş, çörek, badem şekeri gibi ikramlarda bulunulurdu. Ardından kına gecesine özgü türküler söylenir ve gelin ağlatılmaya çalışılırdı. Gelinin ağlamasının bereket getireceğine inanıldığı için ağlamayan gelinler ayıplanırdı. Gelinin türkülerle ağlatılmasının üzerine gelin bir yastığa oturtulur ve kayınvalidesi avucunun ortasına kına yakarak bir altın yerleştirirdi. Gelinin bu altını uğur ve bereket getirmesi için saklaması gerekirdi. Evlenmek isteyen diğer genç kızlar da kısmetleri açılsın diye kendi ellerine kına yakarlardı. “ (Not:elithotel.blog.com dan alınmıştır).

Geçtiğimiz yaz düğün etkinliklerinin dolasıyla katıldığım kına geceleri oldukça fazlaydı. Kimi aileler için tüm bu kutlamaların hiçbir önemi olmasa da bazıları geleneksel, seviyorlar törenleri, eğlencenin her halini…

Kına gecelerinin ismi zamanla bekarlığa veda partileri adını alsa da, hala sürmekte. Dünyanın geriye gittiği, geleneklerin gözde olduğu günümüzde, gittiğim bir “kına gecesi”nde düşündüm. Nedir bunun başlangıcı, günümüze kadar gelme sebebini. Küçük bir araştırma yaptım, her toplumda farklı tabii ki bu ritüel. Bugünlerde yapılanlar Hint ve Osmanlı adetleri karışımı sanki?? Osmanlının kültürümüze en yakın olduğunu var sayarak, rastladığım bir blog açıklamasını yazımın girişinde sizinle paylaştım.

Bana göre kına gecesi anne-baba evindeki son gece, doğup büyüdüğü evin kızı olmaktan çıkıp, kendi evinin hanımı olmaya ilk adım, bir veda gecesi aslında. Kına yakıldıktan sonra, anne kızın kucaklaşmasını izlerken gözlerim doldu. Gözümün gönünden geçti çocuklukları, ergenlikleri, bir daha hiç yaşanmayacak anılar,,, Çocuklarımız, -kızlarımız- bize misafirler aslında. Toplumsal kaygılardan kurtulup, onları değiştirip, -geliştirmek- için yaptığımız mücadeleyi bırakıp, iyi bir ev sahibi olmayı başardığımızda ilişkilerimiz çok daha güzel olacak, birlikte geçirdiğimiz anılara baktığımızda daha çok gülümseyeceğiz, yaşamın bundan sonraki döneminde onlarla çok daha iyi ilişki kuracağız eminim J

Not.görsel “123RF.com” alınmıştır