AYTEN ÇELİK

AYIN KADINI: AĞUSTOS 2016

Baş komiser bir baba ve ev hanımı annenin dört çocuğunun 3. sü idi. Doğal olarak da hiç büyümeyeni.  Kilisliydi ailesi, Kilis o zamanlar Antep’in bir kasabası… babasının görevinden dolayı başka şehirler de gezdiler, emekli olmaya az kaldığı yıllar İstanbul’a yerleştiler. Ayten’de İstanbul’da doğdu… doğduğu andan itibaren bu şehre aşık oldu.

Anneannesinin Kilis’te Kurtuluş Savaşı sırasında askerlere yaptığı yardım hikayelerini, cesaret öykülerini dinleyerek, annesinin titizliğine rağmen işlerden kaytarmayı becererek, bolluk bereket içinde büyüdü. Ablasıyla beraber Beyoğlu Olgunlaşma Enstitüsünü bitirdiler. Ayten’in dikişe merakı aslında güzele , güzelliğe merakıymış, yıllar geçtiğinde anlıyor insan. Çok güzel dikiş dikerdi, diktikleri çok özeldi, o zamanın moda dergilerinden kalıp çıkararak dikse bile mutlaka süslerdi. Şimdilerde tasarımcı diyorlar ya, o zamanların belki de en yaratıcı tasarımcısıydı.

Bir gün Enis’le tanıştı Ayten. Yakışıklı astsubay Enis. O İzmir’in köyündendi. Yaşam tarzları çok farklıydı ama Enis Çelik çok yakışıklıydı, aşık oldu ve Ayten Çelik olarak hayatına onunla devam etti.

Kocasının görevinden dolayı çeşitli illerde dolaştılar, Ayten dikiş dikerek para kazanıyor, yanına yardımcı olarak aldığı genç kızlara da iş öğretiyordu. Şimdiki moda akademileri gibi…

Yıllar yıllar geçti İstanbul’u özleyerek. Tatillerde gelip özlem gideriyordu, ailesi, akrabalarıyla. Beyoğlu’nda yediği özel tatlıları, çay içtiği şık pastaneleri çevresindekilere anlatarak geçiyordu neredeyse günlerin yarısı. İki kızları oldu. Kızlar büyüdü, yıllar geçti. Kocası emekli olunca İzmir’e yerleştiler. Ayten’in bir büyük hayali yok olmuştu. İstanbul, o güzel şehir, o güzel mekanlar, şık insanlar tamamen uzaktı artık ona.

Kızları evlendi, torunları oldu, yaş ilerledi, sağlık sorunları fazlalaştı, yürüme zorluğu çektiğinden kocasının köyüne yerleştiler.. Tıpkı imkansız aşklar gibi oldu İstanbul ona… hayalini kurdu, bekledi yıllarca, kavuşamadıL Ama alıştı, anılarınla yaşamaya, güzelliklerini hatırlamaya. Şimdilerde “Barbaros Köy”ünde, anılarını tazeleyerek, kızların, torunların ziyaretlerini bekleyerek, köylülerle sohbet ederek zaman geçiriyor. Yine hala neşeli, her şeye, herkese rağmen hayat dolu. Hepimize örnek olacak bir kadın o, ağustos ayında doğdu. Doğum günün kutlu olsun. Dilerim, sevdiklerinle, seni sevenlerle birlikte geçireceğin nice sağlıklı, mutlu yılların olsun J