2017 - bence

İÇİMDEKİ GÜNEŞ “LET THE SUN SHINE IN” Festival filmi izledim bu hafta… Ağır, aksak tipik bir Fransız sanat filmiydi....

İÇİMDEKİ GÜNEŞ

“LET THE SUN SHINE IN”

Festival filmi izledim bu hafta… Ağır, aksak tipik bir Fransız sanat filmiydi. Herkese hitap etmeyecek türden, zaten İstanbul’da iki salonda sadece birer seans vardı, seyirciyi saydım 10 tane tek kadın, 2 tane de çift vardı, bu şartlarda gayet başarılı bir sayı, beklemiyordum doğrusu J BENCE en enteresan sahnesi bir Fransız gece klubünde Türkçe sözlü şarkı çalmasıydı ©

Orta yaşlı eşinden boşanmış, 10 yaşındaki kızıyla yaşayan sanatçı bir kadının aşk arayışını anlatıyor. Arama şekli farklı da olsa, sanırım dünyadaki çoğu kadın hep “içlerindeki güneşi” ortaya çıkaracak erkeğini düşlüyor.

Film çok farklı coğrafyada geçse de gördük ki erkek kafası hep aynı… Evli erkekler için sevgilisi ya da metresi -adı her neyse- ikinci kadın “büyüleyici” ama karısı “olağanüstü”… Ufak kaçamaklara evet ama karısı evde olmak şartıyla, düzeni bozulmamak koşuluyla… Kimi erkek tutkulu ilişki yaşadığı kadınla ilişkisini sürdürmek istiyor evliliğini bozmadan, bunu açıkça ortaya koymayı dürüstlük sanarak, kimisi de geçirdiği bir gecelik heyecandan pişmanlık duyuyor “yaşasın evlilik” diyerek karısına koşuyor… Hiç biri geride bıraktıklarının da bir kadın olduğunu, onun da hisleri, gururu, duyguları olduğunu, böyle bir durumda ne hale geldiğini, nasıl kırılıp yeniden ayağa kalkmaya çalıştığını umursamıyor, arkasına bakmadan hayatına devam ediyor.

Filmin finalinin bir falcıda bitmesi çok eğlenceli doğrusu… Coğrafi konum, sosyolojik durum fark etmiyor demek ki, kadınların da çaresiz hissettiklerinde başvurdukları çaldıkları kapı “falcı bacı” J Falcımızın beş dakika önce sevgisi tarafından terk edildiğini, hiçbir şey olmamış gibi ofisinde seansa başlayıp karşısındaki kadına gelecekle ilgili yorumlar yapmasını düşünürsek, ağlayalım gülünecek halimize L

Falcı rolünde Gerard Depardieu oynuyor. Yılların tecrübeli sanatçısına güzel bir vefa göstergesi olmuş.

MUCİZE- “WONDER” Vizyondaki film MUCİZE, herkesin seyretmesi gerekiyor BENCE. Yine bir roman uyarlaması, tabii hiçbir film kitaptaki ...

MUCİZE- “WONDER”

Vizyondaki film MUCİZE, herkesin seyretmesi gerekiyor BENCE. Yine bir roman uyarlaması, tabii hiçbir film kitaptaki gibi güzel anlatılmıyor, o kadar ayrıntıya girilemiyor, ama yine de seyrederken bize 2 saatlik keyif yaşatabiliyor.

Doğuştan hayata şansız başlayan bir çocuk, çeşitli operasyonlar, hastane odaları, dışlanmışlık duygusu, kendini farklı görme, çevresinde değersiz hissetme…Filmin kahramanı Auggie, ailesinin katkısıyla gelebileceği en iyi yerde…. Aynı durumda farkı koşullarda olan dünyadaki sayısız çocuğu düşünce yine de bu çocuğa şanslı diyebiliyoruz.

Film bize ön yargılardan arınmayı, sıra dışı gibi görünen kişilerin duygularının bizimkiyle aynı olduğunu, ilk anda dış görünüşü bizden farklı da olsa, karşımızdakinin görüntüsüne alışabildiğimizi, bir müddet sonra gördüğümüzün aslında insanların içi olduğunu, ailenin, ya da yakın çevrenin desteğinin neleri başarabileceğini gösteriyor. Bir de gösteriyor ki; bazen çok önemsediğimiz, öncelikli olduğunu düşündüğümüz konuya eğildiğimizde, tüm dikkat ve ilgimizi ona yoğunlaştırdığımızda, en yakınımızda, aslında bize çok ihtiyacı olanları kaçırdığımızı anlıyoruz çok geç de olsa. Bir anlamda kendimizle yüzleşiyoruz izlerken.

Filmin sonunda çocuk ayakta alkışlanırken, annesi çocuğuna “sen mucizesin” derken, düşündüm de aslında her çocuk bir mucize… İçindeki mucizeyle doğuyor, onu ortaya çıkarmak bize düşüyor, ruhunu rahat bırakmak, mutlaka yapabileceği, bu dünyaya katabileceği bir şeyi olduğuna inanmak gerekiyor.

Filmdeki anne çok güçlü, çok fedakar, pek çok benzeri gibi… Böyle zamanlarda kadınlar zırhlarını kuşanıyor, hele ki anneyse bu zırh daha da kalınlaşıyor, hem kendinle, hem ailesiyle, hem çevreyle savaşıyor, çoğunlukla da başarıyor. Ama buradaki baba bence ender babalardan.. BENCE her çocuğun sahip olmak isteyeceği türden ve tabii her kadının hayatın her anını paylaşmak isteyeceği harika bir koca J

Film başrolündeki Julia Roberts hayranıyım. O kocaman ağzıyla gülüşü, gülerken gözlerinin içinin de gülüşü beni kendine çeker… bu filmde sanki biraz kilo almış ya da rolü gereği giyim tarzıyla tam olarak eğitimli, çalışan, kendini ailesine adayan bir anneyi yansıtmış… “ÖZEL BİR KADIN – PRETTY WOMAN” tam tersi olan bu kadınlık hali de ona çok yakışmış J

IN SECRET!!! “SIRLAR İÇİNDE” Hafta sonu bir festival fimi izledim. Emile Zola’nın Therese Raquin, romanından uyarlanmış 2013 ya...

IN SECRET!!! “SIRLAR İÇİNDE”

Hafta sonu bir festival fimi izledim. Emile Zola’nın Therese Raquin,romanından uyarlanmış 2013 yapımı bir film IN SECRET, sırlar içinde….

1860 yılların da geçen film dünyanın en güzel şehirlerinde Paris'te geçmekte. Ailesiyle Afrika’da yaşayan küçük kız annesinin ölümü üzerine babası tarafından Fransa’nın bir köyündeki halasına bırakılıyor. Babası “beni özlemene fırsat kalmadan gelip seni alacağım” diyor, gidiş o gidiş…. Küçük kız Therese büyüyor, hasta kuzeni Camille’nin bakıcısı bir anlamda koruyucu meleği oluyor. O evde çok mutsuz, ama çaresiz, kaçamıyor. Raquin, dominant teyzesinin zoru ile istemeden de olsa kuzeni

Camille ile hayatını birleştirerek evlenir. Hep birlikte Paris’e taşınırlar, kuzeni orada iş bulur, halasıyla birlikte Therese’da evin altında bir dükkan açmış onu işletmektedirler. Genç ve güzel kadının hayatı ısrarla ve zorda kaldığı için yaptığı evliliği sevgisizlikle sürdürmekle geçmektedir. Bir gün kocasının genç bir arkadaşını görünce Raquin ona tutulacaktır. Ancak girdiği bu tutkulu ilişki korkunç olayları da beraberinde getirecektir.

Film başından sonuna gerilim dolu. Karanlık sahneler, dönem kostümleri… hiç sıkılmadan izliyorsunuz. Oyuncular harika Elizabeth Olsen, Oscar Isaac çok başarılı, ama Jessica Lange bir kez daha gösterdi niye bu kadar çok ödül aldığını… muhteşem oyunculuk, olağanüstü performans. Sadece onu seyretmek için bile bu filmi izleyin derim.

Pek çok benzeri gibi filmin sonunda görüyorsunuz ki, bazı şeyler yasakken güzel. Engel ortadan kalktığında, ulaşılabilir hale geldiğince cazibesini yitiriyor. Hele ki engeli kaldıran sizseniz, tehlikeli hale gelebiliyor, hayatınız kabusa dönüşebiliyor, hatta bu filmdeki gibi yaşamı bile sonlandırabiliyor. Ama şunu da görüyoruz ki, daha önce de defalarca söylediğim gibi, sevgi, şefkat demek, huzur demek. Aşk tam tersine, tutku demek, tehlike demek, heyecan demek, her türlü acıya rağmen yaşam enerjisi demek, aynı zamanda da ölüm demek… tercih sizin J

B İR YAŞIMA DAHA GİRDİM!! Bu ay doğum günümü kutladım, bir yaş daha aldım. Geriye baktım, düşündüm pek çok ders almışım. Kızlara d...

BİR YAŞIMA DAHA GİRDİM!!

Bu ay doğum günümü kutladım, bir yaş daha aldım. Geriye baktım, düşündüm pek çok ders almışım. Kızlara diyorum ki, benden faydalanın, tecrübelerimi yabana atmayın. Ama anne sözü dinlememek bir gelenek... Hepimizin yaptığı gibi onlar da yaşayarak öğrenecek J

Birkaç dakika düşündüğümde hemen aklıma gelenleri sıraladım, daha da neler neler var, şu an hatırlamadığım, ya da hatırlayıp yazamadığım J J

ÖĞRENDİM Kİ;

Doğum günümde bir kez daha emin oldum ki, en önemli şey sevmek, sevilmek, değer vermek, değer verildiğini hissetmekmiş.
En zor şey kendini doğru ifade edebilmekmiş. İnsan kendini anlatmaya çalıştıkça anlaşılmazmış.
Susmak bazen en büyük çözüm aracıymış. Ne demiş eskiler “söz gümüşse, sukut altın”mış.
“Paranın ne önemi var?” öyle değil tabii, çok önemli. Ama gördük ki, paranın amaç olduğu işler, ilişkiler de insanın cebini dolduruyor, ruhunu eksiltiyormuş.
Özgürlük yalnızlık demek değilmiş, o bir ruh hali… Kimi köleliği severmiş.
Özlemekmiş en baş edemediğim, çocukluğumdan beri hep birilerini özlemişim.
Yapmam dediğim ne varsa yapılabiliyormuş. “Asla, asla deme” lafını ciddiye almalıymışız.
Empati kurmayı başarabilirsek, yargılamaktan uzak, kendimizle ve çevremizdekilerle daha barışık olabilirmişiz.
Kimsenin karşısına geçip yargıç, savcı, jüri, öğretmen görevlerini yapmamalıymışız, itici oluyor… Üstelik koyduğumuz tanılar da çoğu kez yanlış oluyor.
Destek olmak istiyorsak sadece dinlemeliymişiz… Eleştirmeden, yargılamadan…
Taşınmalı, sık sık taşınmalıymış… Koca dünyada dar alana hapsolmamak, işten, evden, hatta yakınlarından taşınmak gerekirmiş. Başka sokaklar, başka mahalleler, başka kültürler, başka insanlar dolayısıyla bunların getirdiği farklı hislere de ihtiyacımız varmış…
Güzel bir yemekten zevk almak, duyduğun şarkıyı mırıldanmak bile yaşamak demekmiş.
Herkesin beslendiği kaynak farklıymış, kimi üzüntüden, kimi mutlu etmekten, kimi aşktan, kimi sevgiden, kimi hüzünden, kimi nefretten…
“Eden, bulur” koca bir yalanmış. Her zaman bulmuyormuş, bulsa da sana faydası yokmuş.
Acılar insanın ruhunu güçlendirir, direnme gücünü arttırırmış.
Biriktirdiklerimiz, eksilttiklerimiz var hayatta… Dengede olması ideal tabii… Eksilenler fazlaysa vay halimizeymiş.
Harcadığımız boş zamana, boşa harcadığımız paraya, verdiğimiz boş emeklere hayıflanacağımıza, benden başkası yok artık diye bir an önce kendimize dönmeliymişiz.
Bağımlı olmamalıymışız, hiçbir şeye, hiç kimseye… Bağımlılık insanın önce ruhunu, sonra da vücudunu sararak, yavaş yavaş, acı çekerek öldürüyormuş.
Bazen olanları kadere bağlamak çırpınıp, kendimizi yormayı engeller. Bırakabilmeyi bilmeliymişiz.
İyi insan, kötü insan tanımları yanlışmış. Herkesin iyi, kötü tarafları varmış.
Zevk aldıklarımızı yapabildiğimizce yapmalıymışız… En mutsuz olduğum zamanlar, sadece zorunlulukları yerine getirdiğim anlarmış.
Kız arkadaşlar olmazsa olmazmış… Bu konuda erkeklerden daha şanslıymışız.
Sevgi karşılıklı, şefkat içeren, kalıcı bir duyguymuş. Aşk hastalıklı, tutku içeren, çoğunlukla da tek taraflıymış, acı verirmiş, yine de herkes onun peşindeymiş ama gerçek olanına çok ender rastlanırmış, dengeyi de bozarmış.
Dokunmak önemliymiş, dokunamadan sevmek, uzaktan seyretmekmiş.
Kim bizde gerginlik yaratıyorsa uzaklaşmak gerekirmiş, başa çıkamıyorsan, değiştiremiyorsan, kaçmalı, şu kısacık zamanı karşındakinin egosunu tatmin ederek geçirmemek lazımmış.
Başkalarını değil, kendimizi dinlemeliymişiz.
Sevdiğine kıyamamanın adı acizlik değilmiş.
En çok vefadan bahsedenler, en vefasızmış.
Doğru-yanlış yokmuş. Herkesin hayata bakışı, mücadele şekli farklıymış.
Güzellik göreceli, esas olan “tarz”mış. Herkesin bir sitili olmalı, yaşam tarzı, duruşu kendini hatırlatmalıymış.
Etrafında gençlerin olması kişiye enerji katıyormuş, hatta bu hızlı teknoloji çağında, eli ayağı olabiliyormuş J
Dünyanın en güzel topraklarında yaşıyormuşuz, her açıdan en zengin…. Kıymetini bilememişiz, kıyıma seyirci kalmışız.
Dostluk yıllarla ölçülmezmiş, en son tanıdığın en yakının olabilirmiş.
Gidip gelmeyen tek şey zamanmış, iyi kullanmak lazımmış.
En güzel yatırım kendine yaptığınmış.
En büyük ihanet kendine yaptığınmış, öbürleri hikaye…Yaşam boyu farklı şekillerde aldatmayan, aldatılmayan yokmuş.
İş-güç, para-pul, ev-bark hepsi yalanmış, sonunda sana kalan sadece hayatını paylaştığınmış.
Yalnızlık bir hismiş, kalabalıklar içinde de uzaydan gelmiş gibi hissedilebilirmiş.
Kimisi sever yaşadığını sergilemeyi, kimisi gizliliği… Hiç bir şey göründüğü gibi değilmiş.
Kızamayacağın, ne yaparsa yapsın affedeceğin tek varlık evlatmış, ya da evlat yerine koyduğun…
Karşındakine “yapma” demek, onun yapma isteğini arttırıyormuş.
En yakın sandığın, gün gelir en yabancı olabilirmiş.
Akıl vermek yerine, örnek olacakmışsın.
İki kişinin sorununa müdahil olursan, sen zararlı çıkarsın, karışmayacakmışsın.
Şu yalan dünyada, aslında her şeyi fazla anlamlandırmadan, anı yaşayacakmışsın ki, beklentin azalsın, hayal kırıklığı yaşamayasın.
Çok panik halinde yaşamışım, acele olmuş her işim.. Daha sakin bir kadın olmalıymışım.
Bunalıma girdiğin zaman kendine izin vermelisin, onu da yaşamalı bir müddet, sonra da yeniden ayağa kalkmalı... Hiç bir şey hayatı bu kadar ciddiye almaya değmezmiş.
Aldığım kararlarda, yaşamın akışında hep duygusal davranmışım, keşke daha mantıklı davranabilseymişim… Ama en çok da öğrendim ki, bu da BEN im. Diğer türlü nasıl yaşanır hiç bilememişim…

DÜŞTÜĞÜN HER NOTTUR HAYAT ©©© Düştüğün her nottur hayat; acısıyla, sevinciyle, kaybınla, kazancınla… ileri bakıp yola devam eder...

DÜŞTÜĞÜN HER NOTTUR HAYAT ©©©

Düştüğün her nottur hayat; acısıyla, sevinciyle, kaybınla, kazancınla… ileri bakıp yola devam ederken geride kalanın hesabını vicdanen, hukuken, ruhen, bedenen vermektir!! Aynaya bakıp yüzleşmektense halının altına süpürmek daha kolay gelir meseleleri, acıları, dramları (alıntı)…

Bugün okurken bu yazıyı, düşündüm üstünde…Evet düştüğümüz her nottur hayat, BENCE yediğimiz her lokma, aldığımız her nefes, gittiğimiz her şehir, okuduğumuz her satır, yürüdüğümüz her sokak, güldüğümüz ve ağladığımız her an, seyrettiğimiz her film, okşadığımız her hayvan, dinlediğimiz her şarkı, kokladığımız her çiçek, özlediğimiz her insan, sevgiyle bağlandıklarımızdır...

Kendimizle hesaplaşmaktır hayat, hesaplaşabilmek… suçu karşımızdakine atmadan yüzleşebilmek. Bu en zorudur, yapan da neredeyse yoktur… din, dil, ırk, cins ne olursa olsun ortaktır vicdan duygusu. Yattığında kafana toplananlar, gün içinde kaçtıkların, tek başına kaldığında yakalandıkların değil midir vicdan dediğimiz…

Yaşadığımız sıkıntılı durumda derler ki cevap ver, onu söyle, şunu yap, küs, kavga et, laf sok, canını acıt… madem hayat hesaplaşmak, bırakalım karşımızdaki kendinle hesaplaşsın, etrafa kendini anlatsın, yalnız kaldığında vicdanını dinlesin, eğer içi rahat ediyorsa, o insana kendini anlatamazsın, haklı çıkamazsın, eğer ki içi huzursuzsa, yüzüne bakmaktan kaçıyorsa zaten cezasını almıştır, bize laf düşmez J

Var elbette benim içimde kalanlar, söyleyemediklerim ya da söyleyip yeterince kendimi ifade edemediklerim, kırıldıklarım, çok yakınlarım, hiç beklemediklerim, hayal kırıklıklarım ve tabii kendi vicdan azaplarım, hoşuma gitmese de yüzleştiklerim…

Zamana bırakma, bekleme dönemindeyim ya… bu arada boş durmuyorum notları düşüyorum. Acıyla, mutlulukla, hüzünle, sevinçle, biraz eksik, biraz fazla her notu düşüyorum, yaşadığım her anı hissederek, hatıra defterime ekleyerek, kafamın içini, kalbimi doldurarak, biriktirerek... İstiyorum ki, pişmanlık hanem az olsun, baktığımda sayfalarım gülümsediklerimle dolsun J

Resim evisioncoaching.co.uk alınmıştır.

GOOD TIME “soygun” Yağmurlar başladı, hava sıcaklığı düştü, yani tam sinema keyfi yapma zamanı. Hafta sonu ne izlesem diye düşünüyo...

GOOD TIME “soygun”

Yağmurlar başladı, hava sıcaklığı düştü, yani tam sinema keyfi yapma zamanı. Hafta sonu ne izlesem diye düşünüyorsanız, vizyondan kalkmadan seyredin, tavsiye ederim. Bu tür filmlerin ömrü kısa artık bu günlerde… salonlar birbirinin benzeri filmlerle dolu maalesef L

Acemi bir soygun işine girişen iki kardeş (Connie ve Nick) banka soyarlar; fakat Nick yakalanır ve koşulların çok zorlu olduğu bir hapishaneye düşer. Connie kardeşini hapishaneden kurtarmak için her yolu dener ve arkadaşı Corey'in de yardımına başvurur. Kefaret parasını bulmak için gittikleri tefecide işler daha da karışır. Nick'i hapishaneden kaçırmaya karar veren Connie, kendisini zamana karşı bir kovalamacanın ortasında bulur.

Ben Safdie ile Joshua Safdie'nin yönettiği filmin senaryosunu Ronald Bronstein ile Joshua Safdie kaleme aldı. Filmin oyuncu kadrosunda ise Robert Pattinson, Jennifer Jason Leigh ve Barkhad Abdi yer alıyor.

Filmi izlerken fazlaca yakın çekimler dikkatinizi çekiyor, sahneler karanlık ama rahatsız etmiyor. Filmin türü; macera, polisiye, gerilim ama BENCE trajedi…. Drama hatta J

Büyükanneleriyle yaşayan iki kardeşin, onunla olan ilişkileri, kardeşlerin birbirleriyle olan yakınlıkları, zihinsel geriliği bulunan kardeşe abisinin verdiği destek, ona olan bağlılığı, Amerikan toplumunda uyuşturucunun yaygınlığı, ara sokakların New York caddeleri gibi parlak olmadığı gibi sosyal sorunlar aksiyon filmi içerisine gayet başarılı yerleştirilmiş.

Bu filmde anlayamadığım sadece neden “good time”… Hiç güzel bir zaman dilimi görmedim seyir boyunca, kim bilir belki finalinden bahsediyordur, bundan sonraki zamanları “good” olacaktır bu iki kardeşin?? Film boyunca koştular, yoruldular, sanki sonunda herkes kendi ait olduğu yerde dinlenmeye çekilmiş gibi hissettim.

Bizimkiler yine uygun bir çeviri yapmışlar filme “SOYGUN” adını vermişler, ee ne de olsa film soygunla başlıyor, olaylar onun etrafında dönüyor … ben olsam filmin ismini ne koyardım diye düşündüm, film boyunca bir kovalamaca, bir kaçış vardı, iki kardeş arasında kuvvetli bağlılık vardı, anne-kız, anneanne-torun, büyükanne torunlar, hırsız-polis arasındaki ilişkiler vardı, uyuşturucu-madde bağımlıları vardı, belki “KOVALAMACA/MANHUNT”, belki “BAĞLILIK/LOYALTY”, belki “BAĞIMLILIK/DEPENDENCY” belki de “İLİŞKİLER/RELATIONSHIP” olurdu, kim bilir??

SECRET SUPERSTAR “GİZLİ SUPERSTAR” Müslüman bir ailenin 14 yaşındaki kızı Inshia günün birinde dünyanın en iyi şarkıcısı olma ...

SECRET SUPERSTAR “GİZLİ SUPERSTAR”

Müslüman bir ailenin 14 yaşındaki kızı Inshia günün birinde dünyanın en iyi şarkıcısı olma hayalleriyle yanıp tutuşuyordu (Zaira Wasim). Babasının sürekli engellemeleriyle bir türlü kendini gösterememektedir. Artık umudunu kaybetmişken tanıştığı ünlü müzik direktörü Shakti Kumaar (Aamir Khan), ona kimsenin veremeyeceği şekilde cesaret verir. Ailesinden ve tüm tanıdıklarından habersiz bir şekilde, burka giyerek şarkılarını kaydetmeye ve giderek büyüyen bir hayran kitlesi kazanmaya başlayan Inshia, gizli bir süperstar olmuştur.

Konunun sinema sitelerindeki özeti bu… çok tanıdık, sıradan bir senaryo, özellikle bizim gibi hala gelişmekte olan ülkelerde yaşayanlar için mahalle hikayesi sanki. Fakat öyle bir işlenmiş, öyle bir oynanmış ki, 2,5 saat gözünüzü kırpmadan, sıkılmadan, düşünerek, ağlayarak, gülerek izliyorsunuz …

Birkaç hafta önce “Dangal” filmine yaptığım yorumların aynısı yapacağım. Alıştım Hint Filmlerine Aamir Khan sayesinde. Hem oyunculuğu, hem senaryoları, hem de filmi işleyiş biçimi harika…

Dünyanın bir ucunda, bizden binlerce kilometre uzakta bir ülkeyle tek ortak yanımızın dinimiz olduğunu ve orada yaşan acıların, geri kalmışlığın, şiddetin, ezilmişliğin aynılarının ülkemizde de yaşandığını düşünürsek bazı soruların cevabını almış oluruz sanırım.

Aamir Khan’ı yürekten kutluyorum, hem erkek, hem Müslüman olduğu halde, ülkesini sosyolojik açıdan bu kadar çıplak eleştirdiği, kadın haklarını savunduğu, özgürlüğün cinsiyeti olmadığını fark ettirdiği , çocukların da hakları olduğunu vurguladığı, kız çocuklarının geleceğinin yalnızca birisinin karısı olmak olmadığını bu kadar cesaretle ortaya koyduğu, bu karanlığı tüm dünyaya sinema yoluyla gösterebildiği için.

İzlerken içiniz sızlıyor, utanıyorsunuz. Yazık ki çoğu Müslüman ülkede ve artık bizim ülkemizde de kabul ettirilmek istenen; Kadın erkeğin kölesidir, evde sözü geçen erkektir, kadının tek işi ona itaat etmektir, etmediği takdirde şiddet görmek onun kaderidir. Eğer boyun eğmezseniz dışlarınsınız, bir mesleğiniz, bir beceriniz ve cesaretiniz yoksa kabullenir, yaşamınızı böyle sürdürürsünüz. Doğal olarak sizin çocuklarınız da, onların çocukları da… nesiller boyunca aynı hikayelerle tekrara gider durursunuz.

Filmde BENCE en can alıcı noktalar, annenin kızına verdiği her alandaki destek, onun isteklerini gerçekleştirebilmesi için kendisinden verdiği ödünler, göze aldıkları, kız çocuğunun o evde yaşamasına, annesi önünde ezik bir kadın örneği olmasına rağmen hayal kurmaktan vazgeçmemesi, hayallerini gerçekleştirmek için ne kadar yaratıcı ve cesur olabileceği, kısıtlı imkanlarla, küçücük bir odadan da olsa insanlara sesini duyurabilmesi, sonunda da annesine de bu cesareti bulaştırabilmesi, onu cehennemden kurtarabilmesi.

BENCE bir çarpıcı nokta da küçük kızın “Inshia” olan isminin, “kadın” anlamına gelmesi!!! Hangi dilde bilmiyorum ama belki de bu isim vermiştir ona bu cesareti, kadınların da hayal kurabileceği, özgür olabileceği düşüncesini…

Ve tabii küçük erkek kardeş. Evde yaşananların farkında, annesinin çektiklerini gözlemliyor, küçücük yaşında şiddete şahit oluyor, işin sevindirici yanı, babasını hiç onaylamıyor, onun gibi olmamak için, annesine ve ablasına elinden gelen desteği veriyor. Küçük kızın aynı okuldaki erkek arkadaşının da verdiği destek takdire değer gerçekten. O olmasa belki de bu serüvene hiç atılamayacaktı.

Daha söylenecek çok şey, her karesinde alınabilecek çok ders var bu filmin, en iyisi siz beni boş verin, gidip izleyin. Film sonunda da düşünün neden bizim ülkemizde böyle filmler çekilmiyor?? Sosyal içerikli filmler yapılıyor tek tük, onlar da izlenmiyor…bizim ülkemizin sorunları neden görmezden geliniyor??

Benden size bir dipnot: SECRET SUPERSTAR sanat filmi kategorisinde olduğu için fiyatı her salonda aynı ve 10TL, izlemeyen kalmasın J))