SPLIT – “PARÇALANMIŞ”

23 karakterden en korkuncu hangisi, en zarar vereni, en zorlayıcı olanı, en kontrolsüzü, hangisi en baskın, kim kimin önüne geçiyor?? 24. karakteri besleyen hepsi mi? İçindeki canavar en son çıkan, 24.karakter mi??

Hepimizin kişiliğinin farklı yönleri var elbette… Bazılarında bu daha belirgin, deriz ya, psikopat mı bu, ya da dengesiz, dahi, deha, olağanüstü, sıra dışı, biraz önce dünya iyisiydi, şimdiyse en acımasız, en kötü… Hangi yanımızı bastırıyor, hangisini ortaya çıkarıyorsak o kişi oluyoruz sanırım. Dünya öyle canlı çeşidiyle dolu ki, insanlar, hayvanlar, her canlı kadar karakter, her canlı sayısı kadar ruh var. Karışık, karmakarışık… O yüzden çok önemli farklılıkların farkında olmak, kabullenmek ve tabii ötekileştirmemek.

Filmdeki parçalanmış ya da bir anlamda çoklu kişilik, patolojik boyutta, kendisinin farkında, konusunun uzmanı bir doktorun kontrolünde. Bazen kendimizle baş edemezken, o 23 kişilikle baş etmeye uğraşıyor, fiziksel ve ruhsal hızlı değişimler yaşıyor. İnsan beyninin sınırsızlığını, bize neler yaptırabileceğini gösteriyor. Bana biraz “Kuzuların Sessizliği” filmindeki “Hannibal”ı hatırlattı.

Konu yine gelip, dayanıyor çocukluğa, anne-çocuk ilişkisine. Anneyseniz kendinizi sorgulayıp, suçluluk duyabilirsiniz, çocuksanız ve mana veremediğiniz davranışlarınız varsa cevabını bulabilirsiniz filmin sonunda.

Bu türe ilgi duyanlar için etkileyici, düşündürücü bir senaryo. Bazı sinemaseverlerin dediği gibi “sağlam film”. Baş rol oyuncusu James McAvoy, bu filmdeki rolüyle iki ödül almış ama  neden oskar değil? BENCE, mükemmel oynamış, en baba ödülü hak etmiş J