İÇİMDEKİ GÜNEŞ

 “LET THE SUN SHINE IN”

Festival filmi izledim bu hafta… Ağır, aksak tipik bir Fransız sanat filmiydi. Herkese hitap etmeyecek türden, zaten İstanbul’da iki salonda sadece birer seans vardı, seyirciyi saydım 10 tane tek kadın, 2 tane de çift vardı, bu şartlarda gayet başarılı bir sayı, beklemiyordum doğrusu J BENCE en enteresan sahnesi bir Fransız gece klubünde Türkçe sözlü şarkı çalmasıydı ©

Orta yaşlı eşinden boşanmış, 10 yaşındaki kızıyla yaşayan sanatçı bir kadının aşk arayışını anlatıyor. Arama şekli farklı da olsa, sanırım dünyadaki çoğu kadın hep “içlerindeki güneşi” ortaya çıkaracak erkeğini düşlüyor.

Film çok farklı coğrafyada geçse de gördük ki erkek kafası hep aynı… Evli erkekler için sevgilisi ya da metresi -adı her neyse- ikinci kadın “büyüleyici” ama karısı “olağanüstü”… Ufak kaçamaklara evet ama karısı evde olmak şartıyla, düzeni bozulmamak koşuluyla… Kimi erkek tutkulu ilişki yaşadığı kadınla ilişkisini sürdürmek istiyor evliliğini bozmadan, bunu açıkça ortaya koymayı dürüstlük sanarak, kimisi de geçirdiği bir gecelik heyecandan pişmanlık duyuyor “yaşasın evlilik” diyerek karısına koşuyor… Hiç biri geride bıraktıklarının da bir kadın olduğunu, onun da hisleri, gururu, duyguları olduğunu, böyle bir durumda ne hale geldiğini, nasıl kırılıp yeniden ayağa kalkmaya çalıştığını umursamıyor, arkasına bakmadan hayatına devam ediyor.

Filmin finalinin bir falcıda bitmesi çok eğlenceli doğrusu… Coğrafi konum, sosyolojik durum fark etmiyor demek ki, kadınların da çaresiz hissettiklerinde başvurdukları çaldıkları kapı “falcı bacı” J Falcımızın beş dakika önce sevgisi tarafından terk edildiğini, hiçbir şey olmamış gibi ofisinde seansa başlayıp karşısındaki kadına gelecekle ilgili yorumlar yapmasını düşünürsek, ağlayalım gülünecek halimize L

Falcı rolünde Gerard Depardieu oynuyor. Yılların tecrübeli sanatçısına güzel bir vefa göstergesi olmuş.