HAFİZE GÖNENLİ

AYIN KADINI-ŞUBAT 2016

Şubat ayına en uygun kadın… doğum günü bile 4 yılda bir gelen, hiç yaşlanmayan, her olumsuzluğa rağmen hayat enerjisini kaybetmeyen o çok özel kadın ©©©© Hafize Gönenli!!

Ben ; Hafize Gönenli JJJ

Muğla’nın Fethiye ilçesine bağlı Kemer Nahiye’sinde dünyaya gelmişim. Biz 8 kardeşiz ben 6. Numarayım. Bütün kardeşlerim akşam veya gece doğmuşlar. Bir tek ben sabah saat 10:00 da doğmuşum. Hem de 29 Şubat tarihinde doğmuşum,yani kısmetimi varın siz hayal edin J

29 Şubat 1964 yılında yeni hayatıma akıvermişim. Ağır hastalık geçirmiş ,iki kez öldüm diye nerdeyse selam okunacakken yaşama geri dönmüşüm. Annemin üstün sevgisi ve bakımı sayesinde bu güne kadar yaşadım. Anneciğim bana üç kez yaşama hakkı bahşetmiş. Bu yüzden annemle aramızda çok farklı bir sevgi bağı vardı. Onu kaybedeli 24 yıl olmasına rağmen hala acısı ve özlemi dün gibidir....Ben de anne olmasaydım Annemin arkasında kalıp yaşama devam edemezdim....

İlköğretim ve Ortaöğretim eğitimimi Kemer Nahiyesinde tamamladım.14 yaşıma kadar yaşantımızda elektrik yoktu. Kitap okur radyo dinlerdik. Nahiyemizde Lise olmadığı için mecburen yatılı okul olması sebebiyle İzmir’e hemşirelik okumaya gittim. Hemşirelik mesleği tercihim değildi. Ben gazeteci ya da hukuk okumak istiyordum. Hemşire olup 18 yaşında hemen mesleğe atılıp para kazanmaya başlayıp , gezmek cazip gelince okuma işini bıraktım. En büyük pişmanlığımdır üniversite okumamak.

Mecburi hizmette Ankara’da Dr. Sami Ulus Çocuk Hastane’sine tayinim çıktı. Deniz olmayan yerde yaşayamayacağımı anlayıp 8 ay sonra İstanbul Yedikule Göğüs Hastane’sinden bir hemşire ile becayiş yapıp İstanbul’a demir attım. 1984 yılından beri İstanbul’la aşk yaşıyorum JBu aşk beni yorsa da..

1987 yılında severek evlilik yaptım. Küçüklüğümden beri Annemle yaz akşamları Nahiyemizde yıldızlara bakarak yürüyüş yapardık. Her yıldız kaymasında ben ikiz kızlarım olsun diye dua ederdim. Anneme de benim için bu duayı etmesini söylerdim. Kardeşsiz bir insan düşünemiyordum ama iki doğum yapmaya da cesaret edemiyordum , dualarımın sebebi buydu. 1989 yılında normal yollardan benim çift yumurtlamama bağlı olarak ikiz bebeklere hamile kaldım. Doktorumdan rica ettim ve cinsiyetlerini öğrenmedim. Doğduklarında sürpriz olmalarını istedim. İkizlerimi 8 aylıkken sezeryanla dünyaya getirdim. Dualarım kabul olmuş ve ikiz kızlarım bana annelik ünvanı vermişlerdi.

Yıllar sonra 2,5 ya da 3 yaşındaydılar. Bir gün el ele tutuşup karşıma geldiler. Anne biz yıldızlardaydık seni anne olarak seçip senin karnına geldik dediler... Benim o anki halimi hayal edebiliyor musunuz? kalbimin sesi gözyaşlarımla yarışıyordu .... İkisine sarılıp bu mucizeyi tatmanın mutluluğunu yaşadım. Kızlarım 26 yaşına geldi hala bu mucizenin mutluluğu ile yaşıyorum. Annem de çok mutlu olmuştu ikizlerim üstelik kız olunca…

Kızlarım 7 yaşına gelince 9 yıllık evliliğimiz bitti ve boşandık.

O günden sonra kızlarımla beraber yaşamaya devam ettik. Türkiye’de kadın olmak zaten zorken bir de boşanmış kadın olarak yaşamak epey zorlayıcıydı. Anne olarak çocuklarımın bütün ihtiyaçlarını ben gidermek zorunda kaldım. Hem çalışıp hem çocuklarına yetişebilmek deveye hendek atlatmakla eşdeğerdi.