İstanbul’a geldiniz, gezdiniz, şöyle yöresel bir şeyler yiyeyim dediniz?? Nesi meşhur İstanbul’un?? Vefa bozası, Çengelköy salatalığı, Hacıbekir’den akide şekeri, Bebek badem ezmesi, İnci’den profiterol, Beyoğlu çikolatası, Sultanahmet köftesi, Kanlıca yoğurdu, Eyüp Halkası, Boğazda balık, bir anda hatırlayamadıklarım ve tabii simit…

İstanbul denince akla simit gelir BENCE…. Her şehirde olan ama İstanbul’daki gibi olmayan, orijinali değil, çakması bulunan. Taş fırın simidi yıllar sonra dünyada yerini buldu, BENCE artık marka oldu. Akıllı girişimciler, simit dünyası, simit sarayı, simit deryası, simit cafe, simit evi vb. diyerek açtılar simit restaurantlarını, iyi de yaptılar, İstanbul simidinin adını duyurdular.

İstanbul bu, her türlüsü var, 1,5 TL ye alıp seyyar satıcıdan, evde kahvaltı da edebilirsiniz, 15 TL ye lüks kafeteryada da yiyebilirsiniz. Var mı daha büyük keyif, deniz kenarında içilen çay ve yanında simit… BENCE ayrılmaz ikili, değişmez lezzet…

Tarkan bile şarkısında ne demiş?? “Çayla simit gibiyiz, biz ayrılamayız”. İstanbul’dan da, çayla simitten de vazgeçemeyen ben, geçenlerde gözüme takılan bir afiş üzerine bunları geçirdim aklımdan. Benim için yıllardır İstanbul’un simgesi “simit” sonunda belki resmi hale gelir, kız kulesi, boğaz köprüsü, galata, çamlıca tepesi, camiler, minereler, gökdelenler yanında hak ettiği yerini alabilir J

Resimler thegeyik.com, haberler.com dan alınmıştır.