Sizin hiç 10 yılınız oldu mu hayatınızda “dönem” dediğiniz? Geriye baktığınızda hayatımın o on yılı diye düşündüğünüz? Benim oldu…

Kapsadığı yıllar bize göre değişse de, hayat dönem dönemdir, çocukluk, gençlik, öğrencilik, evlilik, annelik, iş hayatı, hastalık, yaşlılık vb…    Kimi çocukluğunu erken bırakır, kimi anne hiç olmaz, kiminin iş hayatıdır uzun süren, kimi öğrenciliğini bitirmez… ama bazı dönemler var ki hayatımızda dönemeç gerçekten. Hani deriz ya hatırladığımızda  “beş yıl sürdü”,  “sekiz yılımı aldı” ya da “o kadar uzun sürdü ki bitmeyecek sandım” veya “nasıl geçti anlamadım”… işte hayatımın son on yılı benim için öyleydi. Değişim yıllarıydı. Neredeyse her günü, her anı aksiyonluydu. Fiziksel koşullarım, çevresel koşullarım değişti, evim, işim,  ruhum değişti, bedenim değişti, kişiliğim değişti, memleket değişti, insanlar  değişti, değişikçe değişti… sonunda yoruldum, durmaya karar verdim, her şeyi durdurdum, nadasa çektim kendimi bir müddet, beklemeye aldım. Anladım ki, neyi değiştirmeye çalışsan değişmiyor, kimi değiştirmeye çalışsan değişen sen oluyorsun, zamanın, aklın, kalbin boşuna harcanıyor. Dedim ki şu andan itibaren BEKLE ve GÖR.

Gerçekten büyük mücadeleyle geçen  on yıldı benim için. Vicdanım rahat yani… Geriye ne mi kaldı?? Bana kalsın kaybettiklerim L   Kazançlarım da oldu elbet bu sürede, dostluklar, yaşadığım güzel anlar, gördüklerim, gezdiklerim, büyümesine şahit olduklarım, başarısını gözlemlediğim sevdiklerim, yediklerim, içtiklerim, gülümsediklerim yanıma kalanlar.

Şimdi içim de garip bir huzur… hiç hedef koymadan, hayattan beklentim olmadan yaşayacağım bir döneme girdim, ne gelirse önüme karşılayıp, gidenlere  veda edeceğim, yaşamımda bir temizlik yapacağım, sadelikten yana olacağım, biraz kolaya kaçacağım.

Evdeki tüm fazlalıkları atmakla başladım, miadı dolanları kapının önüne koydum, evde eskiler olunca onlar kullanılıyor, yenilere haksızlık oluyor. En iyisi eskilerle vedalaşıp, yenilere yer açmak, hayatımıza girmelerine izin vermek.

2017 ye girerken hiç beklentim yoktu aslında… 2015 ve 2016 nın devamıydı benim için. Kendime sabır yılı ilan etmiştim. Karar vermiştim beklemeye ve görmeye. Yılın ilk zamanında Konya’ya gittim, Mevlana ziyareti yaptım ve orada söz verdim kendime. Beni çağırana gideceğim kim olursa, ne olursa olsun, ama çağırdığımda da sevdiklerim yanımda olsun J

Son kararım, yürüdüğüm yolda biraz durmak, şuracıkta mola vermek, BEKLEMEK ve GÖRMEK !!!