SAHAF –  (“KİTAP DÜKKANI”) - “THE BOOKSHOP”

Geçen ay vizyondaki bu filmi seyretmeye başladığımda umut uyanmıştı içimde… Çok sevdiği kocasının ölümünden sonra tek başına yaşayan kadının yılardır içinde bulunduğu yalnızlığı terk edip, bir hayal kurma ve bunu gerçekleştirme uğuruna verdiği çaba, yaşadığı kasabanın tutucu halkına direnmesi ve sonunda terkedilmiş, eski evi duvarları kitap raflarıyla dolu kocaman bir kitap dükkanına dönüştürme hikayesi.  “The old house bookshop” tabelasını astığı anda hissettiği gururu onunla paylaşırken film ilerledikçe,  gördük ki PARA bu dünyadaki en büyük GÜÇ… Bu güce ne inanç, ne duygu, ne ilke karşı koyamıyor, o yıllarda neyse bozuk adalet sistemi, hala aynı, hiç değişmiyor…

Hal böyle olunca da içinizi hüzün kaplıyor, hayal kırıklığı yaşıyorsunuz, yine mi diye kırılıyorsunuz hayata… Aslında kadın başarmıştı, hayalini gerçekleştirmişti ama birileri onu elinden aldı. Bilirim bu duyguyu. Mücadele ettiğin, emek verdiğin bir şey için tam oldu derken birinin gelip elinden almasını yaşamışızdır... İnsana kendini çaresiz hissettiriyor, haksız rekabet… Ne kadar güçlü olursan ol, ne kadar çabalarsan çabala, aciz kalıyorsun bazı durumlarda, nafile kabulleniyorsun…

Finali güzel olmuş,  beni sıkıntılı ruh halinden uzaklaştırdı. Ne yaşarsan yaşa, ne kadar olumsuzlukla karşılaşırsan karşılaş eğer birilerine örnek oluyorsan, duruşunla, davranışlarınla, eğer birilerine bir şeyler veriyorsan, emek harcıyorsan, öğretiyorsan mutlaka geri geliyor, ardında bıraktıkların seni yaşatıyor J 

BENCE filmin ana teması, “Her şeye rağmen kaybetmememiz tek şey CESARET. Paranın gücüne, adaletsizliğe, haksızlığa karşı koymak için bize tek lazım olan şey CESARET”.

Yine bir roman uyarlaması olan filmin bazı kareleri tiyatro sahnesi izlenimini veriyor, durağan, sakin bir akışı var ama sizi hiç sıkmıyor.