AH ŞU BİZİM DEĞİŞKEN HALLERİMİZ ¡

Değişken ruh halim var benim, çok çeşitli karakterlere sahibim. Kadınlık yazgısı bu galiba, her role girmek, şartların getirdiği hale bürünmek…

Bazen Kızılderili bir kadın oluyorum, totem yapıyorum; bazen ortaçağ büyücüsüyüm,  uğurlu taşlarım, uğurlu renklerim ve siyah bir kedim; bazen eski Türk filmlerinden çıkma, Türkan Şoray’ım; sevdiğini senelerce pencerenin arkasından izleyebilen, kavuşamadığı halde aynı tutku ve heyecanla umutsuz da olsa bekleyebilen; bazen Eva Peron gibi diktatör, bir ülkeye liderlik yapabilecek güce sahibim; bazen Esmeralda gibi Çingene ruhluyum, şarkı söyleyen, dans eden, bir yerde barınamayan, göçebe hayatı yaşayan, inatçı, başı dik; bazen düzene boyun eğmiş umutsuz ev kadını;  pamuk prensesin üvey annesi gibi ayna karşısına geçip “söyle ayna en güzel kim” diyen, dış güzelliğin bir önemi yok diyerek çirkin Wincenta’a aşık olan yine ben; kimi zaman Lady Diana gibi hüzün dolu, bazen de Adile Naşit gibi kahkahalarla gülen de BEN. Zeyna gibi savaşçı da olabiliyorum, barış elçisi Rahibe Teresa da. En çok içselleştirdiğim rol herhalde, yıllar önce çok gerilerek ve heyecanla okuduğum kitaptaki İran’lı anne Betty Mahmoody gibi “kızım (kızlarım) olmadan asla!”. Onlarla olan her şey güzel, onlarsız eksik kalıyor çünkü L

Hangi yanımı daha fazla  seviyorum, hangisiyle daha barışığım, etrafıma hangisinin enerjisini yayıyorum bilmiyorum, bildiğim şu ki;  tek çizgide yürüyemiyorum.  Bir dönem birisi üstün geliyor, bazen de gün içinde hepsi ortaya çıkıyor, çok yorucu oluyor J

Dedim ya, kadınlık halleri aslında bunlar, içimiz de var Türkan Saylan’lar, Madam Curie’ler ve adını anmakla bitiremeyeceğimiz nice fedakar, akıllı, keşfeden, keşfettiren, hem romantik, sevecen olabilen, gerektiğinde  büyük cesaret gösterebilen kadınlar J