Zaten çok kısa olan bu mevsimin son ayının içindeyiz. Eylül’de sonbahar başlıyor ve yine uzun bir bayram tatili var.

Vitrinlerde yeni sezon giysiler yer almış bile. Her tarza hitap ettiğini düşündüğüm ZARA’daydım geçen gün. Askıları gözden geçirdim. İlk dikkatimi çeken leopar desenli giysi ve aksesuarların geri gelmesi oldu.

Ben sizler için birkaç kombin yaptım. Eğer seviyorsanız rahatlıkla leopar kullanabilirsiniz, eğer fazla geliyorsa daha spor hale getirip yine moda takipçisi olabilirsiniz.

Leopar etekler  var istediğiniz boyda. İçlerine düz siyah bir t-shirt, ya da bluzla spor hale getirebilirsiniz. Etek (100 TL), t-shirt (18 TL). Bu eteklerin altına giyeceğiniz siyah ya da dore babetlerle çok rahat edeceksiniz (siyah 120 TL, dore (40 TL). Bu yıl yine moda olan küçük boy çanta bu kombine çok yakışacaktır (120 TL).

Leopar desenli mont (200 TL ) içine giyeceğiniz kolsuz, sırtı açık elbise (100 TL), altına iki renk ayakkabıyla (120 TL)istediğiniz yere gidebilirsiniz

Askılı elbise içine t-shirt giyme modası bu sezon da sürüyor (90 TL). 

Eğer ince bir fiziğiniz varsa son seçtiğim tek omuzlu elbise (70 TL) size çok yakışacaktır, hem şık hem de mevsime çok uygun. Terlikle ya da babetlerle rahatlıkla kullanabileceğiz bir parça.

Son olarak, eğer kendinizi taçlandırmak isterseniz (20 TL) ye bunu gerçekleştirebilirsiniz.

DOSTLARIM VAR BENİM, SIĞINDIĞIM ZENGİNLİĞİM !

Dün iş çıkışı annemi ziyarete gittim baş başa sohbet ettik anlaşıldığımı hissettim. Akşam  canımı çok sıkan bir olayı anında yayın yaparak arkadaşlarımla paylaştım. Üzüntüm geçmedi ama hafifledi.  Bu sabah kızımı kuzenimin yanına yolcu ettim, tek telefonla evini açtı ona. Gece sayılabilecek saatte kız kardeşim bizi havaalanına bıraktı, minnet duydum. Üst üste tüm bunlar beni duygusallaştırdı yazmak istedim, onlara teşekkürü borç bildim

Benim çok arkadaşım var, çok tanıdığım, çok selamlaştığım, ama en önemlisi sayısı kaçsa kaç, gerçek dostlarım var. Gece yarısı aklıma bir şey takıldığında arayacağım, ağlamak istediğimde telefon açıp başını şişirip, kapatırken birlikte güleceğim, kapısının önünden geçerken evde misin çay koy geldim diyebileceğim,  ya da aradığında hiç bozulmayacağını bilmeden ben şimdi uygun değilim seni sonra ararım diyebileceğim, sonra aramasam, aramayı unutsam da acaba alınmış mıdır diye düşünmeyeceğim. Mutluluk resimlerini görünce gülümseyeceğim, özlediğimde sitem edeceğim, kızdığımda darılacağım, ama sadece bir gün küs kalacağım, mutlaka içimdekileri dökeceğim, kendimi ifade etmek için uğraşmayacağım, maddi ilişkilere girmeden, hesapsız kitapsız birlikte olduğum, saklamadan paylaştıklarım, en önemlisi yanında kendim gibi olduğum dostlarım var benim.

Hayat kazançlar, kayıplar dengesiyse eğer ben şanslıyım. Tanımadığı insanlarla sorunlarını paylaşan, sanal ortamda mutluluk arayan, birlikte gülebileceği kişilere özlem duyan, ya da gizlice ağlayıp, bunu saklayan, gözyaşlarını güçsüzlük sanan, maskelerle dolaşanların dünyasında bu ne büyük bir lüks farkındayım.

Bazen yıllar sonra bir arkadaşımın sesini duyuyorum mutlu oluyorum, sanki her gün birlikteymişiz gibi kaldığım yerden devam ediyorum, bazen uzun süredir görüşemediğim arkadaşlarım arıyor, akıllarına geldiğim için mutluluktan yere basamıyorum, bazen birini arıyorum buluşalım diyorum, hemen kabul ediyor, gururlanıyorum, bazen birlikte olmak istiyorum gelmiyor, bugün canı sıkkın diyebiliyorum. Çok şanslıyım, çok mutluyum ve tanrıya çoookkk şükrediyorum.

Anneme de buradan teşekkür ediyorum, bize hep arkadaş olduğu, hep dostumuz kalabildiği, bizimle her şeyi paylaştığı ve bize sevmeyi, sevdiğini kaybetmemek için emek vermeyi öğretebildiği için. Bize ortam sağlayarak, bu ilişkilerin temelini attı.

Birlikte vakit geçirmekten büyük keyif aldığım,  yanından ayrıldığımda iyi ki varlar diye düşündüğüm, hayatımda olduklarına şükrettiğim güzel dostlarım, dostluklarım. Yaşları, kişilikleri, yaşam koşulları farklı, hayatımın renkleri onlar benim. Kimisiyle kan bağım var, kimisi çocukluktan, kimisiyle okul yıllarından, kimileriyse sonradan hayatıma giren ve kalıcı olan. 

Maneviyatın unutulma tehlikesiyle karşı karşıya olduğu bu zor dünyada herkese gerçek dostlar, dostluklar diliyorum. Hayat onlarla daha güzel, daha katlanabilir hale geliyor.

AYTEN ÇELİK

AYIN KADINI: AĞUSTOS 2016

Baş komiser bir baba ve ev hanımı annenin dört çocuğunun 3. sü idi. Doğal olarak da hiç büyümeyeni.  Kilisliydi ailesi, Kilis o zamanlar Antep’in bir kasabası… babasının görevinden dolayı başka şehirler de gezdiler, emekli olmaya az kaldığı yıllar İstanbul’a yerleştiler. Ayten’de İstanbul’da doğdu… doğduğu andan itibaren bu şehre aşık oldu.

Anneannesinin Kilis’te Kurtuluş Savaşı sırasında askerlere yaptığı yardım hikayelerini, cesaret öykülerini dinleyerek, annesinin titizliğine rağmen işlerden kaytarmayı becererek, bolluk bereket içinde büyüdü. Ablasıyla beraber Beyoğlu Olgunlaşma Enstitüsünü bitirdiler. Ayten’in dikişe merakı aslında güzele , güzelliğe merakıymış, yıllar geçtiğinde anlıyor insan. Çok güzel dikiş dikerdi, diktikleri çok özeldi, o zamanın moda dergilerinden kalıp çıkararak dikse bile mutlaka süslerdi. Şimdilerde tasarımcı diyorlar ya, o zamanların belki de en yaratıcı tasarımcısıydı.

Bir gün Enis’le tanıştı Ayten. Yakışıklı astsubay Enis. O İzmir’in köyündendi. Yaşam tarzları çok farklıydı ama Enis Çelik çok yakışıklıydı, aşık oldu ve Ayten Çelik olarak hayatına onunla devam etti.

Kocasının görevinden dolayı çeşitli illerde dolaştılar, Ayten dikiş dikerek para kazanıyor, yanına yardımcı olarak aldığı genç kızlara da iş öğretiyordu. Şimdiki moda akademileri gibi…

Yıllar yıllar geçti İstanbul’u özleyerek. Tatillerde gelip özlem gideriyordu, ailesi, akrabalarıyla. Beyoğlu’nda yediği özel tatlıları, çay içtiği şık pastaneleri çevresindekilere anlatarak geçiyordu neredeyse günlerin yarısı. İki kızları oldu. Kızlar büyüdü, yıllar geçti. Kocası emekli olunca İzmir’e yerleştiler. Ayten’in bir büyük hayali yok olmuştu. İstanbul, o güzel şehir, o güzel mekanlar, şık insanlar tamamen uzaktı artık ona.

Kızları evlendi, torunları oldu, yaş ilerledi, sağlık sorunları fazlalaştı, yürüme zorluğu çektiğinden kocasının köyüne yerleştiler.. Tıpkı imkansız aşklar gibi oldu İstanbul ona… hayalini kurdu, bekledi yıllarca, kavuşamadıL Ama alıştı, anılarınla yaşamaya, güzelliklerini hatırlamaya. Şimdilerde “Barbaros Köy”ünde, anılarını tazeleyerek, kızların, torunların ziyaretlerini bekleyerek, köylülerle sohbet ederek zaman geçiriyor. Yine hala neşeli, her şeye, herkese rağmen hayat dolu. Hepimize örnek olacak bir kadın o, ağustos ayında doğdu. Doğum günün kutlu olsun. Dilerim, sevdiklerinle, seni sevenlerle birlikte geçireceğin nice sağlıklı, mutlu yılların olsun J

ALIŞVERİŞ

Yazın son ayında son indirimlerden yararlanmak, illa her yaz dolabını yenileyenlerden değilseniz önümüzdeki yaza hazır giysilerle girmek, ya da önümüzdeki uzun bayram tatilinde şehir dışına çıkacaklara tatil alışverişinde fikir yapmak amacıyla bu kez de yine her semtte, hemen her AVM de şubelerini rastlayabileceğiniz Bershka’ya uğradım. Sayılı kalmış indirimli ürünler arasından hem ekonomik, hem de mevsime en uygunlarını seçtim.

Yakası kruvaze, çiçekli tulum çok kullanışlı, hem gündüz sandaletle, hem yaz akşamı üzerinize montla konserler, akşam yemekleri için ideal (60 TL). Boynuna da içindeki renklerden kısa bir kolye taktınız mı kim sizden daha şık olabilir ki?? J

Bordo, lacivert desenli şalvar pantolon çok kullanışlı, (30TL) üstüne giyeceğiniz bordo body ile çok şık olacağınızdan emin olabilirsiniz (13 TL).

Bordolara başlamışken devam edelim, nedense çok sevdiğim ve kullanışlı olduğunu düşündüğüm renk bordoya öncelik verdim. Bordo penye, kruvaze, dar etek (30 TL) üstüne kısa, bol bordo, lacivert çizgili t-shirtle çok modern bir hava katacak görünümünüze (20TL).

Son olarak seçtiğim kolu volanlı beyaz t-shirt, yaz akşamları ve sonbahar için ideal (15 TL). Jean pantolonlar, şortlar, her boy etek üstüne çok rahatlıkla kullanabileceğiniz bir parça.

BEYPAZARI

Geçen hafta  sonu Ankara’ya yaptığımız bir gecelik yolculuk çok keyifliydi. Bazen kısa zamanlara neler sığdırabiliyoruz , bazen de geniş zamanları nasıl da bomboş geçiriyoruz?

Önce meşhur Dikmen Vadisini gezdim tek başıma. Ankara’lılara nefes aldırabilecek, çocuklarıyla birlikte güzel vakit geçirebilecekleri bir alan. Çocuk parkları, suni göller, piknik yapacakları alanlar, yürüyüş parkurları ve oturup yemek, çay keyfi yapabilecekleri mekanlar var.

Daha sonra Ankara’lı bir arkadaşımın tavsiyesine uyarak Eymir Gölüne yol aldık. ODTÜ tesisleriymiş önceden, daha sonra halka açılmış. Gölün girişinde arabalar için ücretsiz otopark var. Dilerseniz bisiklet kiralıyorsunuz, dilerseniz ücretsiz servis otobüsleri var sizi istediğiniz yerde bırakıyor. 5 tane duraktan hangisinde isterseniz inebilir, daha sonra bu servis araçlarıyla dönebilirsiniz. Göl kenarında çay bahçeleri var. Çok uygun fiyata yemek yenebilir, hele sevdiklerinizleyseniz huzur dolu birkaç saat geçirebilirsiniz. Biz mercimekli gözleme yedik, çok güzeldi.

Kaldığımız otele yakın olmasından dolayı ismini duyduğum KARUM AVM yi gezdim akşamüstü. Büyük bir bina ama boş… Gece kıyafeti arayanlar hiç başka yere bakmasınlar. Hiç tarzım olmadığı halde çok beğendiklerim oldu içlerinde… çeşit çok, tasarım olanlara bayıldım çok farklı, büyük bedenler için de var, spor giyinenler içinde bol bir elbiseye sadece taşlar işlenmiş modelleri de..

Akşam yemeği için Balgat’a gittik. Tüm ciğerciler, çöp şişçiler cadde üzerinde yer almış.  Biz daha önceden tavsiye edilen bir mekanda çöp şiş siparişi verdik, yanında inanılmaz lezzetli ve çok çeşitli mezeler eşliğinde… burası da tam not aldı bizden.

Ertesi gün İstanbul’a doğru yola çıkmadan önce daha önce gittiğim ve çok beğendiğim Beypazarına uğradık. Arabayla Ankara’ya bir saat uzaklıkta. Birkaç ayda bir gitsem yine de hoşuma gider herhalde. Taş yapılar, yine dar sokaklar, müze haline getirilmiş eski konaklar, tarihi yapılardaki cafeler, restaurantlar, camiler, yöresel ürün satanlar. J Benim gibi, yemek yemeyi seviyor ve bunun da bir turizm şekli olduğunu düşünüyorsanız mutlaka gitmelisiniz. Tezgahlarda neler yok ki, kök boya kullanılarak yapılmış masa örtüleri, köylülerin kendi yaptıkları bileklikler insanın gözü dönüyorJ En çok meyve kurularından yapılmış pestiller, bin bir çeşit lokumlar, cezeryeler, ev yapımı reçeller, -ki bunlar arasından en özeli havuç reçeli bana göre- tarhana, domates kurusu, kekik, nane kesinlikle almanız gerekenlerden. Havuç suyu ve karadut suyunu da satıyorlar, gezerken alıp içebilirsiniz.

Evinize giderken orada yiyebileceğiniz ve mutlaka eve de götürebileceğiniz zeytinyağlı yaprak dolması, ev yapımı baklava ve tabii benim için bir numara “Beypazarı kurusu”. Burada da marketlerde satılıyor ama orada fırından taze çıkmışlarının tadı bir başka. Taptaze, tepside fırınların önünde size sunuyorlar, tattırıyorlar. Sadece bunun için bile birkaç saat yolculuk yapabilirim.

O sokağa girdiğinizde neyi alacağınızı, neyi tadacağınızı bilemiyorsunuz , ilk fırsatta gezi planlarınız arasına alın derim.