Zamansız zamanlarda, yine bir sonbaharda, tam da dönüştüğümüz zamanda bir Duygu Günkut şiiri;

ZAMANSIZ DÜŞÜM

Uzun bir yoldan dönüşüm...
Hiç bilmediğim bir içki içmişim,
Kucağındayım tatlı bir sarhoşluğun.

Beni bekleyen biri varmış,
Üstelik bu sıcaklığı biliyorum!
...Ruh eşimi görüyorum...

Çevremde her şey yeni
Hiçbir yabancılık olmaksızın.
Dinmiş acısı zamansız ayrılıkların,
İçimde büyüttüğüm hüzne bile el konulmuş
Yoksulluk korkum, zengin olmuş.

Artık hiç üşümüyormuşum,
Aslında da ölmemişim zaten.
Birinci çoğul şahıs olmuşum,
Üçüncü tekil şahıs, bana vurulmuş...

Sadece şiir yorgunuymuşum,
Kesinlikle bir ölü değil!
Ilık güneşte dinleniyormuşum,
Boş bir pozisyona başvurmuşum.

Uzun bir yoldan
Zamansız dönüşüm.
Bu kaçıncı
Zamansız düşüm.