Yılın ilk ayının, bu karlı kara kış günlerinde, evlere tıkıldığımız, hava şartlarına esir düştüğümüz şu sıralar aklıma gelen tek konu DEPRESYON L

Depresyon tüm canlıların yaşadığı ağır bir ruh hali fakat biz kadınlar bunu daha uçlarda yaşıyoruz sanırım. Kafamızın çok çeşitli ve hızlı çalıştığından mı, farklı duyguları çok kısa sürede bir arada yaşayabildiğimizden mi, duygu durumları arasındaki geçişlerin çabukluğundan mı nedir depresyona en yatkın canlılardanız.

İçinde bulunduğumuz çevresel koşulların, genetik özelliklerin, yaşadığımız derin acıların ve elbette ki ayrılığın depresyona elverişli olduğunu düşünürsek,  hele ki bu ayrılık aldatılmışlık, terk edilmişlik, başkasına tercih edilmişlik sonucundaysa dibe vurduk demektir.

Anne olur bırakıp giden, baba, koca, sevgili, evlat, ya da en büyük sırlarının ortağı en yakın arkadaşın. Hatta tüm kalbinle bağlanıp, en değerli vakitlerini harcadığın işin.. Başrol farklı da olsa, hissedilen aynı…

Ayrılma, aldatılma, terk edilme sonucu yaşadığımız en yoğun  duygu unutulmak, yok sayılmak, değersizlik, emeğin ve zamanın boşa gittiği sonucunda da en tehlikelisi yaşamın anlamsız gelmesi, ümidimizin kalmaması. Elimiz , kolumuz kalkmaz. Yaşam enerjimiz bitmiştir. Ağır depresyon sonucu intihar vakaları bile görülebilir. Kimimiz yatağa sığınırız, orada her şeyden kaçıp, sürecin geçmesini bekleriz, kimi mecburiyetlerden yapması gerekenleri yapar ama mutsuz, umutsuz, çevresine de kötü enerji yayarak, kimimiz çok yer kilo alır, kimimizin iştahı tamamen gider iğne ipliğe döner, kimi kadın belki ilaçlardan medet umarak derdine deva arar. Bazısı içki şişelerinin dibini getirir, bazısı sigarayla yakın ilişki kurmuştur, kimi sokaklara vurur kendini, kimi sürekli bir şeylerle oyalanıp unutmaya, kafasından uzaklaştırmaya çalışır, kimi işine yoğunlaşır ama aklı hep ondadır.

Depresyonla başa çıkma tarzımız farklı da olsa, hissettiklerimiz ortak. Ne yaparsak yapalım, aklımız, kalbimiz hep o noktadadır. Kimimiz arkadaşlarımızla paylaşır, kimimizse yalnızlığı seçeriz bu dönemde ama hepimizin dileği “sabır”, umudu “zaman”dır.

Hepimize depresyonsuz bir hayat, velev ki girdik; tez zamanda çıkıp kaldığımız yerden devam edebilmemiz dileğimle J