SEFİLLER  #Les Misérables #

Dünya gözünü “getto”ya çevirmiş durumda. Senaryolar, şarkı sözleri, rap müziğin patlaması hep buna işaret. Son zamanlarda seyrettiğim, aşağıdakiler-yukarıdakiler filmlerine bir yenisini daha ekledim. Victor Hugo’nun ünlü “Sefiller” romanının güncellenmiş hali…

Roman yüzyıl önce de yazılmış olsa hiçbir şey değişmemiş. Ne zaman, ne mekan fark etmiyor. Amerika’da da olsan, Çin de, Şırnak da olsa, Gazi Mahallesi de durum hep aynı, azınlık olmak zor, hükümet senden vazgeçmişse, seni küçümsemişse, öfke büyüyor içinde. Bataklıktan çıkmak için herkesten fazla mücadele ediyorsun ya da teslim olup bataklıkta iyiden iyiye batıyorsun.

Bu filmde de Paris’in böyle mahallelerinden birinde polis ve mahalle sakinleri –sakin demek ne kadar yerindeyse- arasındaki ilişkiyi konu ediyor. Hepimizin eşit doğduğu şu dünyada, eşitsizliğin içimizde büyüttüğü öfkenin boyutlarıyla yüzleşiyoruz.

Filmi izlerken, tamam artık bitsin, daha fazla zarar gelmesin, bu kadarla kalsın düşünceleri hakimdi kafamda. Uyuşturucu, terör, hırsızlık, fuhuş, rüşvet gibi her türlü zararın kol gezdiği arka sokakların bu filmde öne çıkan teması “öfke”, öfkenin dönüştürdüğü “şiddet”di.

Çok başarılı işlenmiş bu film BENCE 2020 yılının izlenmesi gerekenleri arasında J  Çok gerçekçi ve çok etkileyici gerçekten.

“Kötü insan ya da kötü bitki diye bir şey yoktur. Sadece kötü yetiştiriciler vardır.” Victor Hugo “Les misérables” romanından alıntı.